Bizler Manisa Aydınlar Ocağı olarak her yıl Makedonya'daki Türk çocuklarını Türkiye'ye davet ediyor ve burayı görmelerine yardımcı oluyoruz. Birkaç yıl önceki davetlerimizden birinde çocuklar kaldıkaları lisenin bahçesinde oynarken mahalleli diğer çocuklar onlara Makedon diye takıldıkları vakit misafir yavrularımız onlarla kavga etmiş ve biz "MAKEDON DEĞİLİZ, ÖZ BE ÖZ TÜRKÜZ" demişlerdi. Şimdi görüyoruz ki sizler makedon olduğunuzu aldığınız isimle tescil etmişsiniz. Sizden beklediğimiz "Biz Makedonyadaki Türkleriz" demenizdi. Böyle dediğiniz vakit de aşağıdaki yazıyı yazmanıza da gerek kalmazdı zaten. Saygılarımla...
2009/1/6
Genc Makedonyalilar
"Yabanci" diye hitap etme bana... Yabanci degilim. Aslinda o kadar senden, o kadar Sen'im ki...
Birbirimize ne kadar benziyoruz tahmin bile edemezsin.
Ben ve sen... Ayni turkulerde huzunleniyoruz, ayni turkulerle halay cekiyoruz. Sizde de Alis'in kaslari kare, kirmizi gulun da adi vardir eminim.
Bayramlarimiz da ayni. Baklava ile tadlaniyor, buyuklerimizin ellerini ayni sekilde opuyoruz. Bayramda cocuklara harclik verilir degil mi?
Maclarda ayni galibiyetlere seviniyoruz biz. Ayni anda yollara dokulup, kutlamalar yapiyoruz. Sevdigimiz sairler, siirler ayni. Yahya Kemal'i, Cahit Sitki Taranci'yi okuruz uzaklara dalarak...
Belki birimiz acili yeriz, birimiz acisiz ama yedigimiz yemekler bile ayni. Kavurma midir, hamur isi mi, serbetli mi farketmez. Bizim yemeklerdir onlar. Benim ve senin.
Yasadigimiz asklar, sevgili icin doktugumuz gozyaslari. Sevgiliye soyledigimiz ask itiraflari bile tipa tip ayni. Sizde de "seni seviyorum" denilir sevgiliye, bizde de. Baska sekilde soylenirse dokunulmaz yuregin derinliklerine.
Gelin olacak kizin huzunu, dugun adetleri. Sizde de bizdeki gibi gelin olacak kizin eline kina yakiliyor degil mi? Kiz evinde biraz huzunlu bir heyecan, damat evinde de cosku olur degil mi? Yaslarimiz da aynidir biliyorum.
Bu kadar da benzerlik olur mu deme, biz ayni dili konusuyoruz. Dusunsene... Ayni bayrak icin kalbimiz bile ortak carpiyor. Bir hilal ve bir yildiz... Ikimizin de gozu sadece onu goruyor.
Senin orasi nere diye sorma. Sinirin simdilik diger tarafindayim, ama yabanci degilim.
Yillarca orada senin tarafindan taninmayi bekleyen, senin hicbir zaman "merhaba" demeyip de, simdi ise bir televizyon dizisi tarafindan "elveda" dedigin yerdenim.
ATA diye isimlendirdigin o degerli Turk'un dogdugu memlekettenim...
Rumeli'liyim...
Filiz NEZIR
www.gencmakedonyalilar.net
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder