RUMELİ’DE ÖLENLER;
YA DA MEZARSIZ MİLYONLAR!
Prof. Dr. Mustafa Erdoğan Sürat
Bu milyon dediğimiz nasıl bir sayıdır ki,
Milletten millete hep değişir kantitesi?
Birkaç yüz bin, hadi sen de on yüz bin Romalı
Ölmüşse felakettir: önemsiz, tüm Rumeli…
Tam üç adet on yüz bin Osmanlı genci
Yokolmuş cihan harbi sırasında, ne acı;
Bu hesabı sorma hiç, o dertseldir: vebalı
Gireceksin hücrene; gelmeden darağacı!
İki adet on yüz bin ileri yaşta dindaş
Kayıplar arasında, saygın-aydın arkadaş
Neden paylaşacaksın, sonsuza dek vebali
Bombalamaya değmez, at yeter küçük bir taş!
Bombalar sözle artık, sitem taşı da kelam
Kendi ölünü ezdin, çaktın koca bir selam
İçi bomboş belki de, o propagandalı
Salip tabutlara sen; unuttun özün balam!
Rumeli, Azerbaycan vesaire önemsiz
Yurttaşa “sen” de çıkış; istilacıya hep, “siz”
Boyunduruk mu sanal, gönül mü prangalı;
Bizim şehit beklesin, siz ne emredersiniz?
Nerde Balkan kökenli yüz binlerce aile
Burda başka sorun yok, işte müthiş gaile
Devlet felsefe yapmaz: korumalı, mandalı
Osmanlı kaybı açık, rakam siliyor hile!
Uslu aydınım yokken, akıllı da kayboldu
Adriyatik’ten Van’a, Çin Seddi’ne ayboldu
Kardeş topraklar hepten, yabancı kumandalı
Kimseye duyurmadan, Avrupa gülüm soldu!
Zaten Avrupalıydın, koskoca, çınar devlet
Bozgun yönetemedin, bari hüznümü yönet
Gemi batmaya battı, haydi indir sandalı
Mürettebat dalgada, bekleme boşa davet
Şehitler terekesi okunsun bize yeter
Rumeli varlığımın anısı ne de şeker;
Eller taama doymuş, neden yaksın mangalı?
Akıncı vasiyeti, inan, yanmaya değer!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder